Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2021

Εγώ και ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός

 Εσύ είσαι σεξιστής?

Μία φορά και έναν καιρό, ήταν η Ελένη. Η Ελένη, βιάστηκε και δολοφονήθηκε από δύο ΑΝΤΡΑΚΛΕΣ! Άντρακλες που βίαζαν και παρενοχλούσαν νεαρά κορίτσια. Ναι, το είχαν σύστημα. Οι κλασσικοί ανώμαλοι που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Όμως δεν θα ήθελα να μιλήσω για μία τόσο σκληρή και θλιβερή ιστορία. Θα μιλήσω για τον "εσωτερικευμένο μισογυνισμό" που κρύβω εγώ και όλες όσες "φοβόμαστε" και απαιτούμε σεβασμό. 

Με αφορμή την Ελένη, έγραψα δύο τρεις προτασούλες που αναφέρονταν στην ισότητα των φύλων. Ένα κειμενάκι που ήταν αφορμή για πολύ κράξιμο. Από τρεις απλές προτάσεις, κατάλαβαν πολλές γυναίκες ότι κρύβω σεξισμό και μισανδρία. ουαου. Τρελαίνομαι για τους αυτοδίδακτους ψυχολόγους και παντογνώστες που μας περιβάλλουν. 

Το φημισμένο κειμενάκι είναι το εξής:

Πρέπει επιτέλους να μάθουμε στα αγοράκια να ΜΗΝ εκμεταλλεύονται, να ΜΗΝ βιάζουν, να ΜΗΝ κάνουν σεξιστικά αστειάκια, να ΜΗΝ γελοιοποιούν την σεξουαλική πράξη να ΜΗΝ γελάνε με τη λέξη "βιασμός" και "σεξουαλική παρενόχληση". Πιστέψτε με, εμάς τα κορίτσια, μας μάθατε να φοβόμαστε και να είμαστε επιφυλακτικές. Ας προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε αυτό...


Σύμφωνα με τους παντογνώστες κρύβω έναν εσωτερικευμένο μισογυνισμό και είμαι λάτρης της πατριαρχίας. 


Έχω κάποια ερωτήματα να θέσω. 

1) Πόσες φορές την ημέρα ακούτε σχόλια για γυναίκες όπως "μουνί" , "πουτάνα", "θα τις έριχνα έναν πούτσο" "αυτή είναι μπάζο" κτλ?

2) Πόσες φορές ακούτε την λέξη "σεξ" συνοδευμένη με καφρίλες και χαχανητά? 

3) Έχετε ακούσει ποτέ την φράση "τα θέλες και τα πάθες" για μία κοπέλα ή ένα αγόρι?

Αυτά τα ερωτήματα με βασάνιζαν και με βασανίζουν. Αλλά εγώ είμαι "φανατική της πατριαρχίας" (σχόλιο που μου έκανε κοπέλα)

Έχω βαρεθεί να ακούω ηλίθια αστεία σε παρεάκια. Μισώ τα παρεάκια. Μισώ τις καφρίλες. ΔΕΝ μισώ τους άνδρες. Αντιθέτως τους λατρεύω (όσο βλαμμένοι και αν είναι😂) . 


ΔΕΝ είναι όλοι οι άνδρες έτσι. Όπως ΔΕΝ είναι όλα τα κορίτσια θύματα. 



Αλλά πρέπει να παραδεχτείτε ΟΛΟΙ ότι έτσι μεγαλώνουμε. Μας μαθαίνουν να κρίνουμε και να κοροϊδεύουμε το σεξ. Γελοιοποιούμε το σοβαρό θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης με ηλίθιες φράσεις. Μαθαίνουμε στα αγόρια να γελοιοποιούν την ίδια τους την φύση κάνοντας αστεία σχετικά με σεξ, κώλους, βυζιά, βιασμούς, γυναικεία ρούχα και εσώρουχα κτλ. Επίσης μαθαίνουμε στα κορίτσια να φοβούνται! Πρέπει να φοβούνται τους άνδρες! Να προσέχουν πως ντύνονται, πως κάθονται, τί λένε στα αγόρια, γιατί θα δώσουν δικαιώματα!

Ναι, τα αγόρια γίνονται ανασφαλή και ωμά, βλέπουν το γυναικείο σώμα ως κρέας. Από την άλλη, τα κορίτσια γίνονται παρανοϊκά και δεν εμπιστεύονται κανέναν.

Βέβαια υπάρχει και το άλλο άκρο... (γιατί ως άνθρωποι, είμαστε των άκρων)

Προσφέρουμε δισεκατομμύρια views σε βίντεο- κλιπ 17χρονών ραπερ που έχουν ως πρωταγωνίστρια μία γυναίκα με τάνγκα και τρίβει το πωπουδάκι της στην οθόνη. Αυτό θεωρείται φεμινισμός.... Με λίγα λόγια, η γυναίκα που δείχνει την σάρκα της στην οθόνη, τρίβεται προκλητικά σε 15 άνδρες και την χτυπάν παθιασμένα τα οπίσθια είναι δυναμική. Έτσι δείχνει την δύναμή της η γυναίκα? Κάνοντας στριπτίζ? Δίνουμε χρήμα και φήμη, σε γυναίκες που προβάλλουν το σώμα ως σεξουαλικό αντικείμενο. Αφαιρούν τα πλευρά τους για να μικρύνουν την μέση τους και φουσκώνουν χείλια, στήθος, και οπίσθια για να ικανοποιούν την ανδρική φαντασίωση.  Το ινσταγκραμ παίρνει φωτιά. Όσο πιο πολύ προκαλείς, τόσο πιο φεμινίστρια είσαι. Όσο πιο πολύ γδύνεσαι, τόσο πιο δυναμική και ακομπλεξάριστη είσαι. 

Το πρόβλημα δεν είναι οι γυναίκες που θέλουν να προκαλούν. Το πρόβλημα υπάρχει, με την κοινωνία και τον εθισμό μας στην προστυχιά.

Έχουμε εθιστεί με την προστυχιά και με το πορνό. Έχουμε μπερδέψει τον έρωτα και τον αισθησιασμό με την ιστοσελίδα του PornHub.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί ο κόσμος ψάχνει πάντα ένα σπιθαράκι για να εξαγριωθεί? Στον 21ο αιώνα είναι όλοι ειδικοί και εξαγριωμένοι. Είναι παντογνώστες σε όλα τα θέματα. Όλα είναι προσβλητικά και σεξιστικά! Αν είσαι εξαγριωμένος για τον άδικο χαμό μίας νεαρής κοπέλας είσαι σεξιστής. Αν νιώθεις άβολα με τη θέα του γυμνού σώματος, είσαι κομπλεξικός. Αν συμφωνείς με την J.K. Rowling είσαι τρανσφοβικός. Αν σου αρέσει ο Michael Jackson, στηρίζεις την παιδοφιλία . Αν κατακρίνεις την πορνεία είσαι μισογύνης. (σημείωση: είναι χαρακτηρισμοί που έχουν βγει από στόματα ανθρώπων...)  Δεν έχετε βαρεθεί να σας διορθώνουν και να σας κολλάνε λανθασμένους, και σοβαρούς χαρακτηρισμούς που αφήνουν ρετσινιά? 

Ζούμε στην εποχή που μισούμε τον φασισμό, αλλά εμείς οι ίδιοι βρίζουμε και χαρακτηρίζουμε τον συνάνθρωπό μας με ποικίλα επίθετα, επειδή δεν συμφωνούμε με τις απόψεις του. Όλοι είμαστε απόλυτοι. 


.........


Σε ονομάζουν με το παραμικρό Χίτλερ! 

.

Το αποτέλεσμα είναι να παραποιηθεί η έννοια του φεμινισμού. Όλοι θεωρούν ότι οι φεμινίστριες είναι τσίτσιδες ή έχουν στα πόδια τους τον Αμαζόνιο και μισούν τους άνδρες. 

Ο φεμινισμός βασίζεται στην αγάπη, την ισότητα και τον ΣΕΒΑΣΜΟ ανάμεσα στα δύο φύλα. Στον φεμινισμό, δεν χωράνε οι στενόμυαλοι και οι απόλυτοι. 


Πιστεύετε ότι υπάρχει ελευθερία λόγου? 

Γιατί εγώ προσωπικά δεν την βλέπω. 

Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο φανατισμός και η ψευτο-κουλτούρα. Δεν θέλουμε να δούμε πέρα από τον κόσμο μας. Αμυνόμαστε όταν μας συμβουλεύουν. Θεωρούμε ότι εμείς είμαστε αναλλοίωτοι. Δεν υπάρχουν ατέλειες στον πλούσιο και φιλελεύθερο χαρακτήρα μας. 

Για την ακρίβεια υπάρχει:

-Ο "φιλελεύθερος" άνθρωπος, που προσπαθεί να είναι εκκεντρικός και διαφορετικός. Σύμφωνα με  αυτόν δεν υπάρχουν αξίες και όλα ΠΡΕΠΕΙ να είναι αποδεκτά. Αν κάποιος είναι συντηρητικός και παραδοσιακός, είναι ΦΑΣΙΣΤΑΣ. Αν αγαπά τον τόπο και τις παραδόσεις είναι εθνικιστής. Αν στηρίζει τον στρατό και την αστυνομία... είναι απλά νεκρός. Πρέπει να τον κάψουμε στην φωτιά. Η προστυχιά είναι αισθησιασμός. Όλα είναι τέχνη, όσο αισχρά και προκλητικά και αν είναι. Βασικές λέξεις που χρησιμοποιούν : Αναρχία, Πατριαρχία, Εθνικισμός, Σεξισμός, Ομοφοβία, Τρανσφοβία , και γενικά όλες οι λέξεις που τελειώνουν σε -φοβία και σε -σμος. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε άμυνα. Επιτίθενται σε ότι διαφορετικό αντικρίσουν, προσπαθώντας να στηρίξουν το διαφορετικό. Οξύμωρο. 

-Ο ψευτο-αναρχό-κουλτουριάρης. Ο γνωστός "δήθεν" της παρέας σου. Αυτός που νιώθει διανοούμενος επειδή είδε το Fight Club και ακούει underground μουσική. Αυτός προσπαθεί πάρα πολύ να την λέει σε όλους. Όλοι είναι βαρεμένοι και ευθύνονται για όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους. Παρατηρούν την παραμικρή σου κίνηση. Με το που δουν κάτι ορμούν. Σε κατασπαράζουν με κατηγορίες και ψευτο-διανοούμενες αερολογίες. 

Από όλα αυτά πρέπει να καταλήξουμε σε κάτι πάρα πολύ σημαντικό: στον ΣΕΒΑΣΜΟ. 

Αν κάποιος δεν συμφωνεί με τις απόψεις μας δεν τον κάνει φασίστα ούτε σεξιστή. Αντί να ακούσουμε τα λόγια κάποιου, πιανόμαστε από δυο του λέξεις και τον βαφτίζουμε Χίτλερ. Ο άνθρωπος είναι σκληρός και μίζερος. Θέλει πάντα να βλέπει το ποτήρι μισό- άδειο γιατί αυτό τον κάνει να νιώθει καλύτερα με τον εαυτό του. Αισθάνεται ανώτερος και ωριμότερος από τους γύρω του. Αλλά αυτό που καταφέρνει είναι να γίνεται γελοίος και ψείρας. Δεν ακούει, αλλά σημειώνει και διορθώνει. Και το χειρότερο είναι ότι διορθώνει λανθασμένα. Δεν θέλει να τον συμβουλεύουν αλλά μόνο να συμβουλεύει. Δεν σέβεται και απαιτεί τον σεβασμό. 

Τελικά το ανθρώπινο ον έχει πλάκα. Γιατί ισχυριζόμαστε ότι είμαστε τα ανώτερα όντα αλλά κατά βάθος είμαστε ένα τίποτα.  Σκεφτόμαστε ρομποτικά και κανιβαλίζουμε γιατί η εικόνα μας είναι το παν. 

Θλιβερό.


(Υ.Γ. Οι πραγματικοί ρατσιστές, ομοφοβικοί και σεξιστές ΔΕΝ έχουν θέση εδώ. Αυτά τα αποβράσματα της κοινωνίας, γελοιοποιούν την έννοια της Πατρίδας, της Θρησκείας και της Οικογένειας. Χάρη σε αυτούς επικρατεί το χάος. Η κοινωνία είναι γεμάτη με κόμπλεξ και επιτίθεται με το παραμικρό. Τους ανθρώπους που έχουν μίσος για τον άνθρωπο και την ζωή να φοβάστε και να αποφεύγετε. Όχι έναν άνθρωπο που δεν συμφωνεί απόλυτα με εσάς.)


-Ιννα Β.


2 σχόλια:

  1. Υπεροχο κείμενο. ΠΟΛΛΑΤΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΜΕΓΑΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι πολύ σημαντικά

O Teshigahara, η ελευθερία και η σημερινή σαπίλα

Ένας από τους πιο άρτιους σκηνοθέτες -και προσωπικά αγαπημένος μου- είναι ο Hiroshi Teshigahara. Ο Ιάπωνας σκηνοθέτης δεν έπαψε ποτέ να με...