Πως να γίνετε ένας κόκκος μέσα σε μια έρημο γεμάτη με άμμο :
ΒΗΜΑ 1: Προσεγγίστε έναν μοναχικό άνθρωπο
ΒΗΜΑ 2: Να τον αποκαλείτε με χαρακτηρισμούς όπως "αδερφέ μου, αγάπη μου, μωρό μου, κολλητέ/τη μου" (αναλόγως με την περίσταση)
ΒΗΜΑ 3: Οργανώστε σχέδια μαζί του και να εκδηλώνετε ενθουσιασμό.
ΒΗΜΑ 4: Εξαφανιστείτε. Μην εξηγήσετε τίποτα.
Συγχαρητήρια, είστε επισημά σκατόψυχος.
.
Εκμετάλλευση.
Μια έννοια που ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει. Κανείς δεν γουστάρει την αδικία , την ρουφιανιά και την εκμετάλλευση. Όλοι θεωρούν τους εαυτούς τους "αληθινούς" και "ντόμπρους"! Κανείς δεν φοβάται να δίνει εξηγήσεις και θέλει όλα να τα ξεκαθαρίζει με τον εαυτό του αλλά και με τους γύρω του.
Εγώ προσωπικά όπου και αν γυρίσω βλέπω εκμετάλλευση. Ο ένας προσπαθεί να φάει τον άλλον . Όλοι θέλουν χάρες και κανείς δεν θέλει μια παρέα! Άνθρωποι μπαίνουν στην ζωή σου, γιατί σε αντιμετωπίζουν ως ένα αναλώσιμο ον.
Γιατί κανείς δεν αγαπάει αληθινά;
Αγαπάμε το συναίσθημα. Όχι επειδή είμαστε συναισθηματικοί , αλλά επειδή θεωρούμε το συναίσθημα αδυναμία. Τρεφόμαστε από συναισθηματικούς ανθρώπους. Ανθρώπους που δίνουν με όλο τους το είναι χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Είμαστε πεινασμένοι για σεξ, χάρες , χρήμα, ζωή, νιάτα, πείρα και σπίτια. Ξεζουμίζουμε και πετάμε σαν στημένες λεμονόκουπες συνανθρώπους μας. Δεν μας νοιάζει τίποτα παρά μόνο η δική μας ικανοποίηση.
Για να πάρεις αυτό που θες πρέπει να παζαρέψεις. Αν έχεις φθηνή ψυχή ,χωρίς κανέναν πλούτο, μπλοφάρεις. Λες ότι έχεις πολλά στο μανίκι σου. Ισχυρίζεσαι ότι θα δώσεις πολλά εξαιτίας της "αγάπης που τρέφεις" για το θήραμά σου. Βέβαια εσύ ξέρεις πολύ καλά ότι ούτε θα δώσεις ,ούτε αγαπάς .Δεν σε νοιάζει καθόλου η καρδιά ή το μυαλό του άλλου. Και αφού ρίξεις τα χαρτιά σου και βλέπεις ότι το θήραμα είναι ευάλωτο, περιμείνεις.
Τώρα ήρθε η στιγμή που περίμενες τόσο καρό. Μπορείς τώρα να το ξεσκίσεις με όλο σου το είναι. Πήδα το, χτύπα το, βρίστο , απείλησέ το. Εκμεταλλεύσου την καλοσύνη και ρούφα του όλη την ενέργεια. Μη σου ξεφύγει τίποτα.
(Κάτι εξίσου σημαντικό: του υπόσχεσαι μέχρι την τελευταία στιγμή για να το έχεις στο χέρι σου).
Τώρα βαρέθηκες. Ο φίλος/η σου δεν είναι τόσο αναλώσιμος όσο στην αρχή . Πέρασε η μπογιά του. Ευκαιρία να βρεις ένα καινούργιο θύμα. Φεύγεις, από την ζωή του χωρίς καμία εξήγηση. Σιγά, έτσι κι αλλιώς τι θα πάθει; Το πολύ-πολύ να στενοχωρηθεί. Για εσένα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μόνο ένα κομμάτι κρέας. Το σημαντικό είναι ότι εσύ είσαι καλά.
Μην ξεχάσεις να κάψεις όλα σου τα ίχνη. Δεν θες να υπάρχεις για το θήραμά σου.
Το βασικό ερώτημα είναι το εξής: Το θύμα τι απέγινε;
Το θύμα λοιπόν, πονάει. Πονάει πολύ. Αρχικά νιώθει ενοχές και ψάχνει να βρει τα λάθη του. Όσο και αν ψάχνει δεν βρίσκει κάτι ακραίο. Ούτως ή άλλως θέλει να ζητήσει συγνώμη. Νιώθει ακόμα πιο μόνο. Το πνιγούν οι σκέψεις του αλλά ακόμα και η ίδια του η καρδιά. Νιώθει κενό , αφού ένα κομμάτι του εαυτού του απουσιάζει. Αισθάνεται ηλίθιο και φθηνό. Άσχημα σενάρια περνάν συνέχεια από το μυαλό του. Βουλιάζει μέσα στην γη και αναρωτιέται τί του προφυλάσσουν οι μελλοντικοί του φίλοι.
Μοναξιά .... Απαισιοδοξία... Πόνος..
Το θήραμα νιώθει χρησιμοποιημένο και μόνο. Δεν εμπιστεύεται εύκολα τους ανθρώπους. Ψάχνει για φίλους, αλλά πάντα καταλήγει με το κινητό στο χέρι. Αγαπά και μισεί βαθιά.
Η πίστη στην ανθρωπότητα αφανίζεται αργά ...
Ένα θήραμα που σέβεται τον εαυτό του , ποτέ δεν θα παραδεχτεί πόσο πολύ πονάει! Ούτε θα εκφράσει πόσο πολύ αγαπάει κάποιους ανθρώπους, γιατί η αγάπη θεωρείται δείγμα αδυναμίας.
Αλλά συγχωρεί. Δεν ξεχνά ποτέ, αλλά πάντα συγχωρεί. Και συνεχίζει να ζει μέσα από το παρελθόν και το παρόν. Δεν θέλει να θυμάται αλλά πάντα θα αναπολεί τις όμορφες στιγμές με τον/ην φίλο/η του. Στιγμές που το κάνουν να γελά, να κλαίει, να χάνεται στον χρόνο και να αναρωτιέται. Αλλά θα συνεχίσει να ζει. Θα συνεχίσει να γνωρίζει και να μαθαίνει.
Η εκμετάλλευση ήταν πάντα της μόδας .Μπορεί αυτή την εποχή να είναι λίγο παραπάνω. Αλλά οι άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά ότι, το να παίζουν με συναισθήματα ανθρώπων φανερώνει αναισθησία, κακία, σάπια ψυχή και χυδαιότητα. Ακόμα και αυτοί που εκμεταλλεύονται έχουν το γνώθι σαυτόν . Τα συναισθηματικά παράσιτα που όλοι έχουμε γνωρίσει, κρύβονται στην άκρη του μυαλού μας.
Αυτά τα συναισθηματικά παράσιτα θέλουν να τα έχουν καλά με όλους. Δεν θέλουν να παίρνουν θέση σε ζητήματα που τους απασχολούν, κρατώντας διπλωματική στάση. Όμως να ξέρετε ότι καταλήγουν μόνα τους. Αργά ή γρήγορα δεν θα βρίσκουν τροφή και θα αργοπεθαίνουν από ασιτεία. Θα τους αγκαλιάσει η μοναξιά και η παράνοια ... και τότε θα είναι πολύ αργά. Γιατί κατά βάθος όλοι έχουμε ανάγκη από μία τρυφερή αγκαλιά και ένα φιλί το βράδυ.
-Ιννα Β.
...
Inna V. art 2020 @innaglamgr